Long-bè-de-vilasso
Rhynchostegium megapolitanum
Brachytheciaceae
Nom en français : Long-bec-de-ville .
Descripcioun :Aquelo mousso pluroucarpo de taio mejano trachis en tepiero molo pulèu verdo-jaunastro e esbrihanto sus la sablo, lou sòu roucaious bagna e la ligno pourido. Se rescontro tambèn sus li bord di camin e li vièii muraio de vilo. Se recounèis subretout à si fueio redouno à la baso e que devènon pounchudo subretout aquéli pas ramealo. La costo larjo de 0,05 mm disparèi devers li 3 part 2 de la fueio. Se li celulo basalo soun en reitanglo, aquéli dóu mitan soun en long emé li bout en bisèu. L'urno èi pulèu ourizoutalo e curvo, couifado pèr un tapadou loungamen roustra (fotò). La planto èi proutejido sus listo roujo, categourìo LC, es à dire soucit minour.
Usanço :Se pòu engana emé d'àutri mousso pluroucarpo dóu meme gènre e di gènre proche.
Port : Pluroucarpo
Taio : 2 à 10 cm
Fueio : 1,8 à 2,2 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Rhynchostegium
Famiho : Brachytheciaceae
Ordre : Hypnales
Coulour de la flour :
Petalo : 1,5 à 3 cm
Ø (o loungour) flour : Coumplet
Flourido :
Ivèr
Sòu : Ca Si
Autour basso e auto : 10 à 1800 m
Aparado : Noun
Desèmbre à mars
Liò : Sablo
- Sòu roucaious
- Camin
- Ligno pourido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Mieterrano
e Oulartico
Ref. sc. : Rhynchostegium megapolitanum (Blandow ex F.Weber & D.Mohr) Schimp., 1852
(= Eurhynchium megapolitanum (Blandow ex F.Weber & D.Mohr) Milde, 1869 = Brachythecium cardotii H.Winter, 1914 )
Rèino-di-prat
Filipendula ulmaria
Rosaceae
Àutri noum : Rèino-dis-Aup, Flour-dal-bial.
Noms en français : Reine des près, Fausse spirée.
Descripcioun :La rèino-di-prat trachis dins li prado umido de mountagno ounte fai de grando e bèllis enflourejado (brout en pinceloun). Meme en mountagno s'atrovo pas d'en pertout au nostre. Li fueio soun coumpausado de 7 à 9 gros fuioun, aquéli de la rouseto souvènt ié soun plus à la flourido.
Usanço :Li flour e fueio sènton bon fresco. Podon servi pèr faire de tè (fueio) e pèr perfuma li dessèrt, li sauco e li bevèndo. S'atrobo dins la planto d'acide salicilico ço qu'abaisso li fèbre (aspirino). Fueio e flour soun encaro diuretico (fan pissa), vulneràri (pèr sougna li plago), astringènto (contro la fouiro), sudorifico (fan susa)...
Port : Grando erbo
Taio : 50 à 150 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Filipendula
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 0,8 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à setèmbbre
Liò : Prado umido
- Prado à rousèu
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Filipendula ulmaria (L.) Maxim., 1879
(= Spiraea ulmaria L., 1753 )